De Taalunie, samen met het Meertens Instituut en Universiteit Gent publiceren het onderzoeksrapport Staat van het Nederlands. Over de taalkeuzes van Nederlanders en Vlamingen in het dagelijks leven (8 mei 2017). In dit rapport is het dialect in Limburg als Nederlands geteld. Deze methode maakt alle personen die in Limburg dialect en Nederlands spreken tot eentalige sprekers van het Nederlands. In die visie zijn de dialecten gesproken in Limburg een variant op het Nederlands, gelijk een Nederlands uitgesproken met een zachte –g of een Gooise ‘kinderen voor kinderen’ –r.

Verloop
Een online-brief is geplaatst (16 mei) op de website http://www.petitie24.nl/petitie/1013/wij-spreken-limburgs waarin initiatiefnemers Leonie Cornips en Joep Leerssen afstand nemen van bovenstaand rapport van de Taalunie en van de methode gehanteerd door de betrokken taalkundigen. In een kort tijdsbestek ondertekenen vele prominente Limburgers de online-brief getiteld: ‘Wij spreken Limburgs maar de Taalunie wil dit niet weten’ onder wie politici als Minister Ploumen, gedeputeerde Koopmans, musici als André Rieu en Gé Reinders, schrijvers als Connie Palmen, Wiel Kusters, Ton van Reen en Jacques Vriens, filmregisseur en Gouden Kalf-winnaar Remy van Heugten, gezaghebbende hoogleraren als Dekkers, Corbey, Mathijsen, Nissen, Roebroeks en Tummers, taalkundige hoogleraren als Backus, Kroon, Vallen en tientallen andere academici, museumdirecteuren zoals Schatorjé en pers/media professionals van De Limburger en L1 tv/radio.
Ondertussen stromen de handtekeningen binnen. De limiet van vijfhonderd wordt opgehoogd naar duizend en dan naar tweeduizend. Op 22 mei is het beoogde resultaat van tweeduizend ondertekenaars bereikt. De tweeduizend handtekeningen in zeer korte tijd van prominente Limburgers en andere betrokkenen laten zien dat de initiatiefnemers een goed beeld hebben van breed gedragen gevoelens en ervaringen van dialectsprekers als tweetalige sprekers in Limburg.

Eindresultaat
De Secretaris van de Taalunie heeft in een mail aan mij en Joep Leerssen laten weten dat de Taalunie het in oudere stukken vanuit een breder perspectief op taalvariatie het onwenselijk vindt dat het Limburgs erkend is als regionale taal maar dat de Taalunie die erkenning (wenselijk of niet) wel vanzelfsprekend overneemt. De Secretaris stelt in deze mail dus expliciet aan de orde dat de Taalunie het Limburgs als regionale taal erkent. De Taalunie bericht dat zij met de betrokkenen in gesprek wil over het Limburgs om tot een nieuwe visie van de Taalunie te komen. Bovendien hebben de ‘onderzoekers van het Meertens Instituut en de Universiteit Gent in overleg met de Taalunie besloten om te kijken of ze bij de volgende aflevering (over 2 jaar) dialectsprekers en sprekers van regionale talen op kunnen nemen in de enquête.’

Stemmen voor het Limburgs: tot ver buiten Limburg
De meerderheid van de ondertekenaars woont in Limburg maar ook velen zetten New York, Los Angeles, Baskenland, Duitsland, België, Zwitserland, Amsterdam en plaatsen in het oosten van Nederland onder hun naam. De meer dan tweeduizend ondertekeningen en alle publiciteit eromheen leidt ertoe dat de stemmen voor het Limburgs de publieke opinie bereiken. Daardoor kan het spreken van Limburgs en tweetaligheid in Limburg in vervolgrapportages van Staat van het Nederlands niet langer genegeerd en doodgezwegen worden.
Aan iedere ondertekenaar (de petitie website staat me niet toe om emailadressen in te zien) bedankt voor alle steun!

Column 98 in De Limburger/Limburgs Dagblad, 29 mei 2017.